Mrożenie zarodków – jak to działa?

Witryfikację w wielkim uproszczeniu można podzielić na dwa etapy – w pierwszym krioprotektanty wnikają do komórek powodując ich odwodnienie, przez co zabezpieczają zarodki przed niską temperaturą w czasie mrożenia. Drugi etap polega na  nałożeniu zarodka na specjalny nośnik i bardzo szybkim zanurzeniu go w ciekłym azocie (tempo schładzania wynosi około 20 000° C/min.).

Następnie zarodek jest umieszczany w specjalnej, odpowiednio oznakowanej listwie – tak przygotowany jest gotowy do przechowywania. Zamrożone zarodki przechowywane są w zbiornikach magazynowych w ciekłym azocie lub w jego  oparach, w temperaturze od -196 do -150 st. C (zdjęcia poniżej przedstawiają zbiornik magazynowy do przechowywania materiału w oparach ciekłego azotu w Banku Gamet i Zarodków Invicta, widok z zewnątrz i od wewnątrz).

Witryfikacja wymaga dużego tempa i dokładności, dlatego ogromne znaczenie ma wprawa i doświadczenie embriologa.
W naszej klinice ogromna większość zarodków mrożona jest w stadium blastocysty, ok. 5-tej doby od zapłodnienia. Dzięki temu do dalszego postępowania kwalifikowane są te zarodki, które wykazują potencjał rozwojowy. Blastocysta kwalifikowana do mrożenia w 5. dobie hodowli powinna mieć wielkość minimum 2 zgodnie z oceną blastocyst wg Gardnera, widoczny węzeł zarodkowy (ICM) oraz prawidłową budowę trofoektodermy (TE). W przypadku zarodków mniejszych, które w 5 dobie hodowli osiągnęły stadium niewielkich blastocyst oraz gdy pojawia się wątpliwość co do ich potencjału rozwojowego – pozostawiamy je do obserwacji do 6 doby. Jeśli zarodki nie podejmują wzrostu lub zaczynają degenerować, nie zostają zakwalifikowane do mrożenia.

W klinice Invicta przeżywalność zarodków w stadium blastocysty po rozmrożeniu wynosi powyżej 95%.

Proces rozmrażania polega na bardzo szybkim wyjęciu materiału z ciekłego azotu i umieszczeniu go w specjalnym roztworze. Zarodek przez kilka minut jest inkubowany w podłożach, które pozwalają na wypłukanie krioprotektantów z jego wnętrza oraz odpowiednie jego uwodnienie.

Komórki zarodka bezpośrednio po rozmrożeniu są „skurczone”, dopiero z upływem czasu zarodek odzyskuje swój pierwotny kształt – jama blastocysty powiększa się, a komórki ją tworzące rozprężają się (zdjęcia poniżej).

Kolejne zdjęcia przedstawiają 3 zarodki w stadium blastocysty przed  zamrożeniem oraz 2 godziny po rozmrożeniu. Wyraźnie widać różnicę w morfologii blastocyst przed zamrożeniem i po rozmrożeniu. Zarodki po rozmrożeniu potrzebują kilku godzin na ponowne uwodnienie i odzyskanie pierwotnego kształtu.

Zarodki rozmrażane są około 3-4 godziny przed planowanym transferem,  taki czas jest optymalny na rozprężenie jamy blastocysty i powrót do wyjściowej morfologii.