Stymulacja hormonalna – działania uboczne

Odpowiedź jajników na leki może być niewystarczająca, może rozwinąć się niewielka liczba pęcherzyków, albo bardzo rzadko jajniki mogą zupełnie nie odpowiadać na stymulację, w związku z czym może dojść do pobrania niewielkiej liczby komórek jajowych lub nawet do zakończenia stymulacji jeszcze przed pobraniem komórek jajowych.

Leczenie może zostać wcześniej zakończone również w przypadku nadmiernej odpowiedzi jajników na stymulację. Kontynuacja leczenia w takiej sytuacji obarczona jest dużym ryzykiem zespołu hiperstymulacji. W przypadku każdorazowego zakończenia stymulacji przed czasem konieczne jest zgłoszenie się do lekarza w celu ustalenia dalszego toku postępowania medycznego.

Działania uboczne leków spowodowane są zahamowaniem wydzielania hormonów płciowych (związane są głównie z ich długim stosowaniem) i należą do nich takie jak: uderzenia gorąca, plamienia lub krwawienia, suchość pochwy, uczucie zmęczenia, zmniejszenie libido, sporadycznie zwiększenie aktywności aminotransferaz i niewielkie zwiększenie stężenia cholesterolu, zaburzenia czucia, zaburzenia widzenia, zwiększenie masy ciała, bóle stawów i mięśni, nudności, wymioty, obrzęki, bóle głowy, depresja. Sporadycznie obserwowano reakcje alergiczne (świąd, wysypka skórna, zaczerwienienie skóry, gorączka, bardzo rzadko wstrząs anafilaktyczny). pojedynczych przypadkach może wystąpić przemijający ból w miejscu wstrzyknięcia.

W związku z tym, że leki te podawane są po owulacji, jest możliwe, że będą stosowane we wczesnej ciąży.

Bezpieczniej jest więc zastosować inne sposoby antykoncepcji (np. prezerwatywy) począwszy od miesiąca, kiedy rozpoczyna się podawanie agonisty. Chociaż w wyniku stosowania leków nie stwierdzono wad płodu, należy przerwać ich stosowanie po stwierdzeniu ciąży.