Jak się z nami skontaktować?
Infoliniapn-pt.: 7:00 - 20:00
sb.: 7:00 - 15:00
Procedura ta polega na nacięciu otoczki przejrzystej zarodka (wykonaniu otworów w otoczce) przed jego podaniem do jamy macicy. Komórki, które tworzą wczesny zarodek otoczone są błoną zwaną osłonką przejrzystą (zona pellucida). W czasie normalnego rozwoju część z tej błony ulega rozpuszczeniu, pozwalając na wyjście poza nią komórkom zarodka. Tylko takie uwolnienie zarodka z otoczki pozwala na jego implantację w macicy, umożliwiając bezpośredni kontakt zarodka z endometrium.
W trakcie normalnego rozwoju blastocysta rozkurcza się i napiera od wewnątrz na osłonkę, aż w pewnym momencie następuje jej przerwanie. Dalsze rozkurczanie się blastocysty ułatwia całkowite opuszczenie osłonki.
Zjawisko to nazywa się wykluwaniem blastocysty (blastocyst hatching).
W wielu przypadkach, w warunkach in vitro i in vivo, nie dochodzi do naturalnego przerwania osłonki przejrzystej. Zarodek jest niejako uwięziony i nie ma sposobności do implantacji. AH może być wykonane w dniu podania zarodka, tuż przed zabiegiem ET przez embriologa techniką laserową, mechaniczną lub chemiczną.
Zabieg AH wykonuje się najczęściej w 5 dniu rozwoju, gdy przestrzeń między zarodkiem a wewnętrzną ścianą osłonki jest jeszcze dość spora (ma to duży wpływ na skuteczność wykonania).
W przypadku wykonywania AH w rozmrażanych zarodkach możliwe jest wykonanie zabiegu również u rozmrożonych blastocyst (mrożonych zwykle w 5 dniu rozwoju), gdy są one jeszcze obkurczone (shrank blastocyst) i istnieje niskie ryzyko uszkodzenia zarodka.
Nie bez znaczenia dla pomyślnego i bezpiecznego przeprowadzenia zabiegu jest doświadczenie embriologa, który we właściwy sposób potrafi określić miejsce i sposób nacięcia osłonki.
Technika AH może zwiększyć szansę na implantację każdego zarodka, szczególnie w przypadku ponadprzeciętnej grubości osłonki przejrzystej stwierdzanej w laboratorium, u pacjentek powyżej 37 roku życia, w przypadku transferu rozmrożonych zarodków (wiek pacjentki oraz mrożenie i rozmrażanie zarodków wiąże się z twardnieniem osłonki (zona hardening) lub w przypadkach niepowodzeń poprzednich programów leczenia metodą zapłodnienia pozaustrojowego (2 lub więcej niepomyślne cykle IVF, cykle charakteryzujące się słabą jakością zarodków).
Ryzyko związane z wykonywaniem AH jest niewielkie, nie można jednak wykluczyć całkowicie ryzyka uszkodzenia zarodka, które może doprowadzić do całkowitej utraty zarodka. Niektórzy twierdzą, że AH może również zwiększyć szansę na uzyskanie ciąży mnogiej jednojajowej, której przebieg jest zwykle nieco bardziej skomplikowany.
Kontakt